içinde

Attıkça Yiyoruz, Yedikçe Atıyoruz…

Bugün ki maç tam da böyle bir maçtı. 

Bu durumun bir anlamda olumlu, bir diğer anlamda ise olumsuz olan tarafları var. Önceden yediğimiz gollerden sonra takım felç olmuş dağılıyor ya da bünyeye fazladan adrenalin hormonu yüklenmiş gibi yararsız aksiyonlar girdabına giriyordu. Ama artık bir süredir ne yaptığını bilen, gol yese de heyecana kapılmadan lazım olan o golü atabileceğini bilen bir takım izliyoruz. Bu çok önemli bir şey. Çünkü bu kadar yoğun gerilimin yaşanması şampiyonluğu yakalamak için bir sürü olumsuzluğu beraberinde getiriyor. Bu nedenle bu işin olumlu tarafı.

Diğer taraftan yediğimiz çok kolay gol yiyoruz. Yani elbette biraz şanssızlıkta var ama yine de defans bölgesinde (özellikle de Nskala nezdinde) motivasyon ve uyum problemi olduğu yadsınamaz bir gerçek. Mesela, Başakşehir’in 2 golünde de Başakşehir’li ofans oyuncuları topun sekerek veyahu bilerek topun oraya gelebileceği ihtimalini var sayıyorsa bizim Nskala’mızın da bu ihtimali değerlendirmesi gerekiyor. Umarım bu problemi kısa zamanda çözeriz.

Bu arada ben Sergen Hocanın ilk yarıdaki Galatasaray derbisinde olduğu gibi Fenerbahçe karşısında da Rıdvan’ı oynatacağını düşünüyorum. Hatta bu fikre bu maç öncesinde de sahip olduğunu düşünüyorum. İlk yarıda ki Galatasaray maçında da Nskala sürekli 11 oynamasına rağmen o maçta da Rıdvan’ı tercih etmişti.

Kötü başladık, güzel gidiyoruz. Umarım sonu da güzel olur…

Bir cevap yazın

GIPHY Uygulama Anahtarı Ayarlanmadı. Lütfen Kontrol Edin