Hiç olmazsa..😕😐😶

Gördüğüm kadarıyla keyifler kaçık.. En üretken üyelerimizden biri olan @Eduega dahil kimsenin sesi mıkı çıkmıyor.. Bari, biraz olsun dikkatiniz dağılsın, yüzünüzdeki kaslar gevşesin..

-Dışarıda olan biten hiçbir şeye gücünün yetmediği, kendini fazlasıyla güçsüz ve kıyıda kalmış hissettiği zamanlarda, Arktik fırtınalardan korunmak, hayatta kalmak için kümelenen penguenler gibi birbirlerine sarılmaktan başka çaresi kalmaz insanın(bizlerin) bazen.

Sarılalım o zaman-

……..

Feys’te denk geldiğim bir paylaşımı alıntılıyorum.. 

……..

İZMİRDE YAŞANMIŞ İLGİNÇ OLAYLARDAN ÖRNEKLER 🙂

Cuma akşamı gecenin bir yarısı Alsancak’ta taksi arıyordum.. Fakat etrafta bir tane bile yoktu.. Arabasını park etmiş yemek yiyen bir taksi şoförü gördüm. Adama yaklaşıp, “Abi müsait misin?” dedim.. O da,

“Ehliyetin var mi?” diye sordu.

Karşıyaka’ya kadar taksiyi ben kullandım, o paşa paşa yemeğini yedi..

Bunu hangi ülkede yaşayabilirsin.

——————————————————————————

Bir arkadaş anlattı. Geçenlerde Alsancak’ta yürürken sıkışınca McDonalds’ın tuvaletine girmiş.. Tuvaletten sonra elini kolunu sallaya sallaya restorandan çıkarken elemanlardan biri arkasından seslenmiş:

“Bir gün yemeğe de bekleriz…”

——————————————————————————-

İzmirliler bilir, toplu taşımada KentKart uygulaması vardır (Sverisson’un notu: Artık neredeyse her kentte var). Karta para yüklersiniz. Otobüslerde manyetik okuyucuya tutarsınız ve okuyucu okuduğuna dair sinyal sesi verir. 

KentKart uygulamasının ilk yıllarıydı. Yaşlı ama çok tonton bir teyze elinde KentKartla otobüse bindi.. Nedense kartı şoförün suratına doğru tuttu (Herhalde paso gibi gösterilecek bi’ şey zannetti).. 

Şoför iki-üç saniyelik şaşkınlık periyodunu atlattıktan sonra, “Biiiiip!” dedi.

Teyze bi şey olmamış gibi geçip şoförün arkasına oturdu. Otobüsteki herkes kahkahalarla gülerken bense şoförün zekasına hayran olmuştum.

Böylesine aşırı güzelliklerle dolu bir şehri ve insanlarını sevmemek mümkün mü?

İzmir’li olsun olmasın gülücükleriniz eksik olmasın ..

(Alıntıdır..)