Ağrı günleri.. 2

öncekinde yanlışlıkla yayınlaya bastım geri alamadım. yazıy düzenle olsa ordan devam ederdim. neyse hikaye burda başlıyor zaten sıkı okuyun.

Paralar sayıldı ihtiyaçlar belirlendi ve o bitmez dediğimiz üç ay yetecek para on günde bitti. ama teyzemlerin dayımın çocuklarının yeni elbiseleri ayakkabıları oldu. olsundu. nasıl olsa babamız vardı. babamın nerde işe başladığını bilmediğimizden ona tez vakitte ulaşacak akrabamıza telgraf çektik paramız bitti baba para göndersin. bir gün sonra cevap geldi. babanız burda bir kadınla beraber. onunla evlenecek. şimdi çalışmıyor işe girrip çalışınca gönderecekmiş.biz artık hep burada kalacakmışız… ölüm sessizliği…resmen. biri ölse anlarsın da bu bambaşka bir duygu.  yaşım oniki. ben bu yaşta ne yapabilirim babamsız….

annem bir hafta ağladı. doğru dürüst bir şey yemedi. ben ve kardeşlerim ilk baş kalabalık sofraya çağrıldık. sonra çağrılmadık. açız. sofradan az ekmek artıklarından aldım. ocağın altında patates çuvalı var iki patates aldım. annemden gördüğüm gibi soymaya çalıştım.patateslerin yarısı soyduğum tarafta kaldı ama olsundu. kalan yeter. onları annemden gördüğüm gibi kesmeye çalıştım, benimkilerin kimi kibrit kutusu kimi kibrit çöpü.neyse  tavayı aldım az yağ döktüm yağ kızıncada annem gibi patatesleri attım içine. az kızarıncada tuz attım.ocağı kapadım iki yanımdaki kardeşimi aldım soba yanmıyordu tavayı koydum üstüne. sofradan aldığım ekmek artıklarını paylaştım kardeşlerimle yumulduk patateslere. anneminki gibi değildi dışı sıcakta içi çiğdi. kızkardeşim yemedi zaten yavan ekmek yedi yattı. benle erkek kardeşim ekmeği yağa baztık yağdaki tuzu katık yaptık..

2 gün geçti. ninem anneme benim bir işe girip çalışmam gerektiğini söylemiş.yediğiniz ekmeği alsın yeter demiş.annem tamam iş bulun çalışsın demiş. benim hiç bir şeyden haberim yok. ertesi gece sabah dörtte tanımadığım biri omuzlarımdan tutmuş tüm gücüyle sarsarak uyandırıyor beni. erul bumudir yanımda bi sürü çocuk yatıyor çünkü. eruuuul eruuul kalk işe gidiik. kalktım ama uyuyorum ayakta. hayatımda ilk kez sabah dörtte kalktım. giyindim. çıktık evden. meydanda bir traktör kasasında kızlı erkekli elli kişi rahat var.çoğuda çocuk. kızların kadınların hepsi beyaz tülbentle başları örtülü.çoğu yüzünüde kapatmış. içlerinden bazı yaşıtım kızlar bana bakıp kikirdiyor.ben oralı olmuyorum.

traktör kasasında tam bir saate yakın yol gittik. tarlaya vardık.tarla pancar tarlasıymış.çapaları dağıttılar. ben beni uyandıran çocuğu buldum. ben ne yapacam dedim. çapanın söktüğü yabani otları öbek öbek toplayacaksın dedi.kolaymış dedim. çapacının görmediği yabani otuda sen kopar dedi. ben de bi çapacı abi seçtim başladım  toplamaya. ama abi çok ot unutuyor bende başladım onları yolmaya…öğlene doğru topladığımız otları alacak traktör geldi. bi bağrışmalar oldu benim çapacı abiyi itip kakıyorlar yaptığı yerde şeker pancarı seyrek koparılmış. adam dil döküyor ama mesuliyet onda dönüp bakacaktı. o öbür çapacılar beni geçmesin derdinde onu ot toplayan traktörle gönderdiler banada sen yoruldun.suyun başında dinlen akşama kadar. tamam dedim. akşam eve döndük herkes benden para bekliyor. ama vermedilerki. durumu anlattım. dayım kolumdan tuttuğu gibi adamın bulunduğu kahveye götürdü. adamı buldu. sen hiç utanmazmısın bu sabi çocuğun hakkını yemeye. e oda pancarları yoldu. sende öğretseydin yolmasaydı. başındaki adam ara ara kontrol etseydi çocuğun suçu ne. ver parasını. yarısını veririm dedi çıkardı onbeş lira uzattı. dayım cebinden iki buçuk lira çıkardı bana verdi. geri kalanıyla eve ekmek aldı.

Ertesi gün cebimde ikibuçuk lirayla sabah erkenden yollardayım. babamın verdiği harçlıklarla sinemaya giderdim ya yine öyle yaptım. hemde tarkan oynuyor. az dolaşırken yerde karton kutular gördüm üzerinde bir sürü sayı kare kare odacıklar içinde kenara bir rampa koymuş o rampadan elindeki bozuk parayı salıyorsun. o para her hangi bir sayının üstüne gidip tamamıyle kapatırsa elindeki  parayı ordaki sayıyla çarpyorsun o kadar para senin. denemeye karar verdim. lakabımda delilik var ya. yirmi beş kat olan yer var herkes rampayı o tarafa çeviriyor ben öyle yapmadım.üç beş altı yeni on yazan yere bıraktım. param büyük.iki buçuk lira. yuvarlana yuvarlana birazda naz ederek gitti on yazan rakamı kapadı. ben değil herkes şokta. oynatan çocuk bizden büyük. parayı on kez kontrol etti bulamadı bir şey. bir daha at gelirse vallaha verecem kıvırması yaptı. tabi ben dahil ordaki oynayanlar yaygarayı kopardık. çocuklar demk bizde tuttursak bizede vermiyecektin sahtekar falan derken yanda aynı oyunu oynatan abi bir tokat çaktı çocuğa. cebinde ikiyüz elli lira oldu hep sen kazamıycan kazanada hakkını verecen.ver çocuğun parasını.

verdi yirmi beş lira. babam bana oğlum asla evine kumar parası sokma derdi. çocuk aklımla düşündüm. 10 tane ekmek bir çuvalda patates aldım. bel iki büklüm girdim eve annem boynuma sarıldı. oğlum sen işmi buldun. he anne buldum. nerde. sinemada. napıyon yere karton sermişler onları topluyom.aferim oğluma.. ertesi gün bir karton buldum. o kartonla yaz boyu yalnızca kendi aileme değil tüm teyzelerime nineme yeğenlerime ben baktım.eve para sokmadım.kimseye bir kuruş vermedim. erzak aldım. ailemin başını öne eğdirmedi

SONRA BİR GÜN……

Evin önünde oynarken  sokağın başından bir adan aramızda elli metre var. kafasının üst tarafı kel babam gibi..  babam heybetli kaslı kolları pehlivan gibi omuzları geniş. bu adam bana yaklaşıyor hafifte dişlerini göstererek ama zapzayıf, kuru, yüzü bembeyaz. babamın yüzü yanakları hafif tombul bıyıklarıda gür. bunda da bıyık varda kısa….burası çıkmaz sokak az daha gelirse yerden taş alıp atacam. sonra kaçarım.  derken adam bana ” OĞLUUM ” dedi…. ben babamı o an sesinden tanıdım. ” BABAAAAAAAA’ ‘ ” BABAAAAAAAA ‘diye öyle bağırmışım ki. o sokakta dokuz hane ev var insanlar dışarda. annem ninem erola birşey oldu deyip başları açık fırladılar. teyzemler yeğenler kardeşlerim. herkes şokta. onlar babamın sesini duymadı ya bu adam kim erol neden babaaaaa diye haykırdı. neden bu adama sarılmış katıla katıla ağlıyor.. peki adam neden ağlıyor. valla konuşana kadar kimsede tanımadı. taa ki anne babam söz verdiği gibi bizi almaya gelmiş.deyinceye  kadar. annem kendine geldiğinde eve girdi.kendini odaya kitledi. ninem teyzelerim babama saldıracak oldu. babamın bir bacağına kız kardeşim. diğerine erkek kardeşim.sarılmış. babamın kucağında ben. bize kıyamadılar. sonra hep birlikte eve girdik. anneme ninem kapıyı zorla açtırdı.. babam odaya girdi. kapı kapanırken tam belki üç belki beş cm kalmıştı. annemin babama koşarak sarıldığını gördüm. kapı kapansa da sesler duyuluyor..babam sadece affet hata yaptım. bundan sonra olmaz dedi.  ikisi de birbirinin ilk aşkı ilk göz ağrısı yokluğun dibinide yaşadılar varlığıda gördüler. şu an onları kavuşturan aşkları…

on gün sonra Ağrıdan silecek ayrıldık.rotamız balıkesirin güzel ilçesi andırma. proje bağfaş gübre farikası. süre bir sene 

orası başka hikaye..kırılma anı…ş