Ah KibiraTÖR bunlar hep senin yüzünden…

Dün akşam söyle stada bir baktım da içim yandı. Sanki Gresunspor’la lig maçı oynuyoruz.Tribunlerin yarısı boş.Hey gidi günler hey dedim içimden.Hayallerin ne kadar küçükse yaşacakların da o kadar küçük olur.Koskoca çınar ne hale gelmiş.Halbuki daha yakın zamana kadar öylemiydi.Şampiyonlar liginin ayrı bir heyecanı vardı.Kimisi Almanya’dan maça gelir, kimisi İzmir’den, bazılarımız Antalya’dan.Tribünler tıklım tıklım müthiş tezahurat, müthiş destek ve en önemlisi de inanmışlık vardı.Hepsi elimizden kaçıp gitmiş .Biz zaten bu lige başlardan heyecanımız kırıldı.Bizim hocamız  daha lig başlamadan(UCL) biz o seviyelerin takımı değiliz bakıp göreceğiz gibilerinden mesajlar veriyor çok fazla hayaller kurmamızı istemiyordu.Haklı da çıktı bize hayal kurmak yakışmazdı neden kuralım kİ Biz hayal? Hayatımızda hiç Şampiyonlar ligi maçımı yaşadık? hiç yendiğimiz takımmı oldu? Hele birde gruptan çıkmak falan hiç yakışmazdı bize zaten.Sakın grup 1.liğini falan sakın haa o kadarda hayal insana bela açardı.Bu kadar boş lakırtıdan sonra gelelim asıl konuya

1-Bütün oyuncular Şampiyonlar Ligine katılmanın hayali için mücadele ederler.Katıldıktan sonrada orada oynamanın heyecanıyla yaşarlar

2-Önemli oyuncuları bu ligde oynama şansın var diye ikna edip takıma kazandırabilirsin.Çünkü orası dünyanın futbol vitrinidir.

Hal böyleyken Bizim hoca bambaşka hesaplar peşindeydi.UCL basın toplantılarında bile lig maçlarından bahsediyor kadro planlamasını ona göre yapıyordu.Hocayla oyuncuların arası açık diyorlar ne derece doğru bilmiyorum ama doğruysa hiç şaşırmam çünkü Hoca hiç Şampiyonlar ligi heyecanını ne oyuncularına ne de taraftarlarına yaşattı.Kibiratörün konuşması bile değişiyordu şampiyonlar ligi basın toplantılarında.Bu değişiklik ve özen gösterme biçimi elbette önce oyuncularına sonra da taraftarına yansıyordu.

Neyse dostlar bugün biraz başınızı ağrıttım,üzüntüm büyük vesselam.