Ali Berber.. ???

Akşam akşam canımı sıktın, haberin olsun..

Neydi o yazı öyle, veda meda?..

Cık, cık, cık, cık..

Rahmetli babamın çok sık tekrarladığı bir söz vardı..

“Hasta olan ölmez oğlum, vadesi yeten ölür..” derdi..

Bu sağlık şifa işlerine aklımız ermez bizim, Ali Berber.. Kim dayanır, kim yıkılır, ne sen bilirsin ne biz.. 

Bilemeyiz.. 

Benim bildiğim tek şey var, hemen söyleyeyim: Son derece saygıdeğer ve işinin ehli bir hekim de olsa, sadece bu konuya özel olarak, doktoruna kulak asmayacaksın.. Bizi Yaratan O Yüce Varlık’tan umudunu kesmeyeceksin sen kardeşim..

Daha görecek derslerin, verecek sınavların, alacağın bir diploman var.. 

Masanın karşı tarafına oturmak için göreceğin ek eğitimin var, stajın var.. Sonrasında bakacağın davalar, vereceğin kararlar var..

Burada, bu Forumda bizlere, futbol ve Beşiktaş ile ilgili aktaracağın bir dolu bilgi, tonlarca anı var..

Okuduğumda ağzımın açık kaldığı ve senden başka kimsenin elinde nihayetlenmesi mümkün olmayan harikulade bir(kaç???) öykün var..

Tatlı su kahramanlığı yapmak kolaydır, biliyorum.. Bedensel ve ruhsal sıkıntıları, mali problemleri bugüne kadar tek başına omuzlamış birine “Dayan, diren, savaş..” demek dile kolaydır, kabul..

Ama, bu işler de böyledir be dostum.. Bazen sen tükendiğini sanırsın da bir yakının, arkadaşın, kardeşin kenardan sana seslendiği vakit şöyle bir silkinir, geliverirsin kendine..

Savaş filan derken boş konuşmuyorum ben hocam.. Yaşama tutkuyla sarılma; dayanma, direnme ve bu türden olumsuzluklara karşı koyma gücünü sana ben vermedim Ali Berber..

Bu güç, yaratılışınla birlikte, seni var eden O Yüce Varlık tarafından bahşedildi sana kardeşim.. 

Seni Yaratan senin eline, işe yaramayacak bir güç vermiş olabilir mi?..

Hastalıktır bu kardeşim.. Bazen kötü gider işler.. Tepe taklak olursun.. Bazen toparlarsın, “Yendim ulan seni, çanına ot tıkadım..” diye karşısına geçer, nanik yaparsın..

Daha geçenlerde, sen kendin söylemedin mi bize, hiç umudunun olmadığı bir sınavdan nasıl deli bir not almış olduğunu?.. 

Böyledir bu işler Ali Berber.. Bu da bir tür sınav işte.. Kötü gideceğini düşündüğün ama nasıl olup da geçtiğini anlayamadan aşıp geçivereceğin sıradan bir sınav..

Aslında her şey birbirinin aynıdır belki de kim bilir?.. Bu da o türden bir sınavdır belki.. Ama biz bilemeyiz, çok geç fark ederiz, neyin ne olduğunu.. Ve o nedenle çekinir, ürkeriz biraz, galiba..

Neyse,

İçinde bir yerlerde, bilimkurgu filmlerinde olduğu gibi bir yedek güç ünitesi olduğuna ve o gücün devreye girip kumandayı ele almak için senden sadece bir işaret beklediğine yürekten inanıyorum..

O nedenle de şu veda yazını asla kabul etmiyorum, bilmiş ol.. Ne vedasıymış bu?.. Neye veda, kime veda?.. 

Şu Forumun en baba Beşiktaşlısısın sen arkadaş.. Yenilebiliriz biz, bu mümkün.. Ama mücadeleyi bırakmak var mı bu işte be abi?..

Bizim Camiada yenilmek vardır, eyvallah.. Ama mücadeleden vaz geçmek olmaz.. O formayı ıslatacaksın kardeşim.. 

“E, ıslattık ya işte, bugüne kadar..” demeye kalkmayasın, yemezler..

Maçın son saniyesine, uzatmanın da uzatmasına kadar dayanacağız biz kardeşim.. Çünkü bize bu yakışır  çünkü biz buyuz..

Doktorunun sana söylemiş olduklarına hiç kulak asma.. Ya da dur, Hukuk fakültesi sınav sorusu gibi düşün en iyisi sen onları… 

Eline bir takım veriler verdi doktor.. Say ki önüne bir dava dosyası koydu.. Uğraşacaksın, didineceksin; canını dişine takıp mücadele edeceksin.. İçtihatlar arasında dolanacak ve nihayetinde bir açık yakalayıp üstesinden geleceksin sen bu işin..

Hukukçu olmak, kolay mı öyle?..

Benim bildiğim, bir hukukçu, en az bir mühendis kadar çözüm odaklıdır.. 

“Gücüm yettiği kadar” filan da anlamam ben abi.. Gücün de yetecek, direncin de.. 

Seni sımsıkı kucaklıyor, iki yanağından öpüyorum canım kardeşim..

Ferhat’la birlikte yanına gelip, karşılıklı olarak bira içecek; bağırış çağırış maç izleyeceğiz daha be abi..

Amma da yaptın sen de ha..

O-hoo- o..