Büyük kumpasa dikkat: Başakşehir, Fenerbahçe ve sonrası…

Başakşehir maçı öncesi garip garip işler oldu. Sadece Ankara’da değil daha öncesinde başlayan ama başkentte iyice ayyuka çıkan bir dizi işler. Bakın bakalım nasıl bir planın parçasıydı bütün olanlar:

1. Seyricimiz alınmadı: Mesaj; gergin ortam, buralar karışık olacak…

2. Armamız olmayan otobüsle sahaya götürüldük: Anlamı, oyunculara mesaj; “Tehlikeli bir yere gidiyorsunuz. Gerilin bakalım biraz..”

3. Sahada ilk dakikadan itibaren anakaragüçlü oyuncular futbolcularımızı dövmeye başladı. Ve son dakikaya kadar -dozu da artırarak- kırmızı kart görmemiz için çabaladılar, ellerinden gelen her şeyi yaptılar.

4. Hakem buna izin verdi. Hatta çanak tuttu! (bkz Atakan denen şahsın Nkoudou, Masuaku ve Weghorst’a yaptıkları.) İlk saçmalıktan sonra kart gösteremez miydi? Gayet de gösterirdi. Ama yapmadı çünkü amaç başkaydı.

5. Üçüncü dakikadan itibaren ve yine maç boyunca sahaya bin bir çeşit yabancı madde atıldı. Tek bir uyarı yapılmadı. Sanki gayet normal bir şeymiş gibi. Şaşkınım..

6. Baktılar maçta bir şey olmayacak, üstelik Beşiktaş maçı rahat rahat kazanıp gitmek üzere, maçtan sonra B planı devreye sokuldu ve bir sünepe sahaya atladı ve güya “hakemi hedef alıp” iki futbolcumuza birden bodoslama daldı.

7. Orada bile sakin kalan futbolcularımız ortalığı karıştırmadılar ve sadece Josef adam gibi bir hareketle elemanı paçavra gibi yere yapıştırdı.

8. Maç boyunca bir bahane bulup herhangi bir oyuncumuzu atamayan hakeme bu vesileyle emir geldi ve UCUBE bir kararla Josef’in kırmızı kart gördüğü sonradan “açıklandı”.

Tüm bu yaşananlarla tıpkı Biliç’li ilk sezonumuzda olduğu gibi lige umulmayan bir rüzgarla başlayan Beşiktaş yine:

– Gereksiz ve gergin bir atmosferle saha dışına çekilmeye
– Olası bir kaosla bolca cezalar almaya
– Bir veya birden fazla kırmızı kartla zor durumda bırakılmaya çalışıldı.

Söz konusu Beşiktaş ise oyun her zaman büyüktür. Büyük camiayız. Sadece büyüklüğümüzün yeterince farkında değiliz. Böyle bir düzene karşı savaş verecek kulübün baştan ayağa çok donanımlı olmaya ihtiyacı var. Malesef bizim gerçeğimiz bu.

En kritik yere geliyorum. İtilmeye çalışıldığımız bu saha dışı zeminde çıkacağımız zorlu bir Başakşehir maçı sonrası rakibimiz kim? Fenerbahçe. Saha: Vodafone Park.

Yani gerim gerim gerdirilen yönetici, futbolcu ve taraftarların böylesi zor bir Başakşehir maçı öncesi bu şekilde bir atmosferin içine çekilmesi sadece bir maçlık bir plan değil. 

Şimdi asıl korktuğum şu basit gerçekler değil: 

– Küfür edersek tribünlerimiz ceza alacak…
– Sahaya en ufak bir madde atarsak tribünlerimiz ve takımımız ceza alacak…
– Halil Umut Meler bizi kaşırsa (şüphesi olan var mı?) vereceğimiz tepkiler sonucu yine ceza/cezalar alacağız…
– Maç öncesi hafta boyunca yeterince gerilmiş oyuncularımız maç içinde biraz daha tahrik edilerek basit bir şekilde kırmızı gördükleri anda -Josef olayında oluşturulan “yeterince ceza verilmedi” kamuoyu baskısının da yardımıyla- ikişer üçer maç ceza alacaklar…

Ama dediğim gibi bunları zaten biliyoruz. Asıl korkum yine daha önce bahsettiğim gibi Slaven Biliç’le ilk sezonumuzun 4. haftasında uydurulan saçma, anlamsız, baştan sona düzmece bir kumpas ürünü olan sahaya toplu halde inilmesi benzeri bir olayla gül gibi başlayan sezonumuzun içine edilmesidir.

Evet, biliyorum, Beşiktaş taraftarı artık biraz daha akıllı, öyle bir şey yapmaz diyeceksiniz bazılarınız. Ben de size soruyorum:

İyi hatırlayın. O yıl galatasaray maçında, o anlamsız dakikada, alakasız bir anda topluca sahaya girenler sanki Beşiktaş taraftarı mıydı?…