Demek ki kırdım, Özür..

Behey güzel dostum,

Behey kardeşlik,

Suçum neydi, gerçekten bilemedim, hele bir söyle..

Bir sevdiğim -çocuğum yaşındaki- kardeşim, bir gün, bir konu hakkında bir yazı yazdı, görüş beyan etti..

Siz, konuyu yakinen bilen, meseleye aşina olan; işin matematiğine, tekniğiğine vakıf bir kişi olarak bir yanıt verdiniz..

Bendeniz, sakar şakir de, kendi aklımca, bu konuda uluorta eyyam yapan klişe düşünmeye alışkın kafalı kişilerden sizi -fersah fersah- ayırmak kaydıyla, muhtememelen son derece yetersiz bir yorum yazmış bulundum..

Bana katılın katılmayın.. Bunun için darılmam kırılmam mümkün mü size?..

Siz ki iki cümle yazsa da ustalığından, kelama hükmetme yeteneğinden nasiplensek diye ağzına baktığım; sözlerini takip ederken keyiften serhoş olduğum birisiniz..

Yapmayın böyle, lütfen..

Yaş itibariyle bir büyüğünüz, ağabeyiniz sıfatıyla söylemekteyim, şayet gönlünüzü kırdı isem, hasseten özür dilediğimi bilmenizi isterim..

Kusurum var ya da yok, özür dilemek benden..

Kabul kısmıysa sizde, onu bilmem, karışamam..

Çok üzülürüm gerçi..

O başka…