Dosya kagidi

Ben kucikken Turkiyede pek bir sey yoktu. Isin dogrusu hic bir sey yoktu. Insanlar ellerindekilerin degerini bilmeliydi. Tasarruflu yasardik. Mesela bir dosya kagidini bile dikkatle kullanirdik. Kirtasiyelerde dosya kagitlari oyle 100’luk paketlerle degil taneyle satilirdi. 

O yillarda karikatur merakim vardi ama yetenegim yoktu. Yine de azimle denerdim. Hic unutmuyorum mizah dergileri arasinda buyuk rekabet vardi o yillarda. Okuyucular bile taraf tutar gibi mizah dergisini tutardi. Rekabet oyle ciddiydi ki haftada bir gun cikan bu karikatur mecbualari kesinlikle farkli gunlerde bayilerde olurdu. Girgir baska birgun Carsaf baska birgun Limon baska bir gun cikardi. Kucukken sabah ilk isim heyecanla o dergileri almak olurdu. 

Annemin isyerinde dandik dosya kagitlari vardi. O kadar kalitesizdikii arkasini bile gorurdunuz kagidin. Simdi olsa tuvalet kagidi bile olarak kullanilmayacak kalitedeydi ama o ucuz kagitlar benim icin bulunmaz nimetti. 

Dedigim gibi yetenegim yoktu ama o kucuk halimle kafam iyi calisiyordu. Mizah dergilerini toplayip o annemin isinden aldigim dandik kagitlarla karikaturleri kopyalamaya basladim. Baktikca sanki kendim cizmisim gibi gurur duyardim yaptiklarimdan.

 Akranlarim harcliklarimi biriktirip plastik top, macun, CocaCola falan alirdi ben ise gidip cini murekkebi alirdim. Bir tane de hokkam vardi. En buyuk sorunum niyeyse hic siyah murekkep bulamamakti. Hep mavi vardi kirtasiyelerde ve bu da beni deli ederdi. Hokka da cok ucuz bir seydi ve kalin cizerdi. O da ayri bir sorun yaratirdi bana ama buyuk mutluluktu o kopya yapma isi benim icin. Daha sonralari “ya bunu ben de yaparim, cok da zor degilmis yahu” diye gaza geldiysem de bir turlu becerememenin hayalkirikliklarini yasamistim. 

O yillarda yuvarlak cizgileri olan ve kopyalamasi bana kolay gelen bir karikaturist vardi. Ozellikle onun cizimlerini kopyalardim cunku kalin hokkamla yapabildigim en iyi cizimler onunkilerdi. Dun internette gordum o ustami, Latif Demirciyi kaybetmisiz. Topragi bol olsun. Guzel insandi…