Hayaller ZTK, Peki ya gerçekler?

Hepimizin başına gelmiştir yaşam boyunca, birçok kez.. Kas hafızamızla beynimizin işbirliği yardımıyla en kalabalık yollarda bile kimselere çarpmadan yürüyebiliriz.. Çünkü beynimize gözlerimiz ve kulaklarımız aracılığiyla her saniye binlerce görsel/işitsel veri akar ve beynimiz bunları işleyerek bize sağlam, sağlıklı bir rota belirler.. Yürür gideriz..

Ya da iş hayatımızda.. Mevcut durumu biliriz.. Yakın gelecekte bütçemize katılacak gelirlerle takvimdeki giderlerimizi denkleştirir, oluşacak neticeye göre gelecekle ilgili planlar yapar, projeler geliştirebiliriz..

Bu sayede biz faniler, kısa süreliğine de olsa, geleceğe dair hesaplar yapabilme şansına ulaşmış oluruz belki ama, yine hepimizin bildiği gibi, geleceği görme yetisi elimizde değildir hala..

O nedenle yolda yürürken önümüzde gidenlerden biri aniden durur ya da son anda yön değiştirmeye kalkarsa “Ah, pardon..” deyip birine patlatır, yahut hiç hesapta olmayan bir masrafın çıkması veya geleceği düşünülen bir gelirin gelmemesi durumunda ölçeğine göre değişecek bir “ekonomik sarsıntı” yaşarız..

Çünkü hiçbir kimse göremez geleceği..

Yukarıda anlatılanlar çerçevesinde, sloganlarla yaşamayı pek seven ülkemizdeki hayallerle yaşamayı pek-pek seven ve hatta bütün bir hayatı bu hayallerle geçirmeye bayılan bir grup insan olarak sarıldığımız beylik bir varsayımla yürümekteyiz bir süredir, bizler de: Hocamız bu tür turnuvalar konusunda çok başarılıdır.. O nedenle Kupa’yı almamız, neredeyse garantidir..

Peki ama gerçekler böyle mi gerçekten?

Bu takım, bu kadro, bu hocanın yönetimi altında, bu “başarıyı” elde edebilir mi gerçekten?.. Mevcut gidişatımızdaki veriler neler diyor, neler anlatıyor bizlere?..

A.gücüyle yapılacak iki maçlık seride turu geçmemiz, sonrasında gs’ı elemesinin ardından trabzon’u da eleyerek finalde karşımıza gelmiş bir Karagümrük’ü veya gs’ı elemiş bir Karagümrük’ü eleyerek finale çıkmış trabzon’u eleyebilir miyiz biz, bu oyun anlayışıyla?

Bu konuyla ilgili, “hocanın kariyeri dayanaklı bir analiz yoluna sapmaksızın” iler tutar, aklı başında üç-beş söz edebilecek bir kardeşim çıkar mı?

Hocanın kariyeri hocada kaldı cancağzım.. Bu kaşıkla biz bu çorbayı içebilir miyiz?.. Bunu bilebilen var mı?..