Serdar İkinci kez yaşıyorum bu durumu..
İlkinde; 1994 Dünya Kupası’nda Nijerya harikalar yaratırken, o takımın en çılgın adamlarından biri olan Amokachi’ye “Keşke şu herifi alabilsek” diye iç geçirmiştim. 2 yıl sonra Beşiktaş formasıyla görme sevincini yaşamıştım..
İkincisi ise bugün gerçekleşiyor. Bu sezonun başında oturup bir gece maçı izlemiştik. Biraderin çok acayip bir kuponu vardı ve son maç olan Braga maçına 3,5 üst ve 1 oynamıştı. Maç 4-1 bitti. Hangi maç olduğunu hatırlamıyorum ama o maça Musrati denen bir Libyalı çok ağır damga vurmuştu. “Keşke bizim olsa” dediğimiz bu oyuncunun transferi inanılmaz mutlu etti beni. Hiç izlemediğim ama herkesin yere göğe sığdıramadığı Muci de gereken katkıyı verebilirse korkunç bir ortasaha hattına sahip olacak Beşiktaş. Çünkü bu ara kötü görünen Gedson’un gerçek değeri bu iki oyuncuyla ortaya çıkacak ve eminim ki Gedson’u en az aldığımız 2 oyuncu kadar çok seveceğiz.
Rahat bir nefes neymiş, şimdi öğrendim 🙂
Bu arada hayatında ilk kez haklı çıkan Deli Ziya’ya şükranlarımı sunuyorum :))
Ve artık önümüzdeki seneye çok motive olduğumu da belirtmek isterim.. Semih’i tutabilirsek olur bu iş 🙂
Fuzeyi atmissin yine ustune :)))
Ahahahahaaa :))))
Samimi bir soru soracağım. Yeni transferler hakkında ne düşünüyorsun?
Yalvarırım ikisine de çöp de :))))))))))))))
Cop
Ben Pascal Nouma da yaşamıştım bu durumu… Lens te oynarken ağlarken görmüştüm tam bizlik bir futbolcu demiştim
Ne yalan söyleyeyim Pascal Nouma’yı hayal bile edemiyordum o dönem. UEFA Kupası yarı finalinde Arsenal karşısında Lens formasıyla çok acayip işler yaptığını hatırlıyorum.. Biraz mental problemleri, biraz da Nevio Scala etkisiyle getirmiştik bence. Yoksa Türkiye’ye yolu düşecek bir oyuncu değildi 🙂
Abi ben QUARESMA’da yaşadım.. Keşke dedim keşke BEŞİKTAŞ forması giyse… Ve Giydi 😀