İz Bırakanlar…

Göze sürme gibi bir hayat yaşıyoruz be kardeşim. Gözünü açıyorsun çocuksun, soluksuz şekilde genç oluyorsun.. Hele yaş 30 dedi mi, sonrasını tutabilene aşk olsun.. Çifter çifter geçiyor namussuz yıllar..

Bilindik bir hikayedir. Adamın biri Ara Güler’e gidip ”Üstat benim fotoğrafımı çeker misin” der.. Ara Güler de kıvrak zekasını konuşturup ”Sen kimsin? Senin fotoğrafın neden birisi tarafından çekilsin? Hangi vasfınla bir fotoğrafa konu olacaksın? Defol git bir adam vur, katil kimliğinle fotoğrafını çekeyim. Ama bana böyle saçmalıklarla gelme” der..

Milyonlarca insan doğuyor, milyonlarcası ölüyor.. Bir kısmı bin yıl unutulmayacak güzellikler bırakıp gidiyor, bir kısmı dünyayı kemirmekten, yiyip pislemekten başka tek bir şey yapmadan göçüp gidiyor..

Bir kısmı unutulmamaya değer, bir kısmı kayda değmez ölüler ordusu… Bomboş, bombok bir dünya bu..

BODO…

Ailesinin geçimini sağlayabilmek için gidip elin Araplarının memleketinde alın teri döken bir adam.. Bin türlü hastalığa rağmen bir kez dahi sızlanmayan, bir kez dahi pes etmeyen bir adam.. Kullanmadığı tek eliyle olağanüstü yazılar işleyen bir adam..

BODO, Ara Güler yaşasaydı ve 3 gün önce O’na gidip hikayesini anlattıktan sonra ”Üstat benim fotoğrafımı çeker misin?” diye sorsaydı, ”Derhal” cevabını alırdı muhtemelen..

Bu dünyadan çok büyük bir yürek uğurladık.. Dökeceğimiz göz yaşına değer bir yürek.. İz bırakan bir yürek..

Ruhun şad olsun… Seni çok seviyorum BODO…