Karar Zamanı..

Geçtiğimiz sezonun karakter notu en düşük futbolcularının başında gelen Saiss, tası tarağı toplayıp kaçtıktan sonra eski teknik direktörüne söylemediğini bırakmıyor. Röportajın satır aralarında mevcut sportif direktör için destekleyici cümleler sarf etmeyi de ihmal etmiyor..

Şenol Güneş ve Kazancı arasında yaşanan soğuk savaş ayan beyan ortada. Ve kendisine kaçmak için 6 aydır bahane arayan Kuzey Afrikalı bu futbolcu bir taşla iki kuş vurarak hem kaçmaya gerekçe sunuyor, hem de Ceyhun Bey’i ön plana çıkarıyor..

Hiç gizleme gereği duymadım.  Geçmiş dönemlerde passolig gibi ucube bir uygulamanın yürütücülüğünü üstlenmiş, bu uygulamanın gizil ve aşikar amaçlarının gerçekleştiriciliğine soyunmuş bir iktidar aparatının bu kulüpte baş köşeye oturtulmasını yadırgadım. Üstelik sportif direktörlük gibi oldukça hassas ve beceri gerektiren bir mesleğe Beşiktaş stajyerliği ile başlamasına akıl erdiremedim. Oyuncu satışı yapılamaması, oyuncu sözleşmelerinin ekseri olarak Beşiktaş aleyhine sonuçlar doğurması, Beşiktaş profiline aykırı teknik adamların gündeme getirilmesi gibi nedenlerle sıklıkla eleştirdim. Buna karşın verdiği röportajlarda aklı başında bir adam imajı çizdiğini de es geçmedim.

Tüm bunlarla birlikte Ceyhun Kazancı’nın Şenol Güneş’in gelmesinin ardından istifa kararı almasını doğru buluyorum. Güneş’in dominant kişiliği ve kalıp düşüncelerinin varlığı, bir sportif direktör için arzu edilen şeyler değildi. Bunu gördü ve ayrılmak istedi. 

Tam da bu noktada,  Çebi’nin klasik yönetim zayıflığı devreye giriyor. Beşiktaş’ı ”kendince” profesyonel bir ekibe teslim etmeyi arzulayıp, bu doğrultuda Kazancı’yı göreve getiren Çebi, sportif direktörü atlıyor ve bu direktörün en son çalışmak isteyeceği teknik adam profiline sahip olan Şenol Güneş’i göreve getiriyor. Ayrılmak isteyen Kazancı’yı ısrarla görevde tutarak, takım içi hizip ve çift başlılığın yolunu açıyor.

Bu karar, Beşiktaş’ı ligin başlamasına 15 gün kala korkunç bir kadro zafiyetiyle lige başlamaya mecbur bırakıyor. Transferler yapılamıyor, ama iyi ama kötü niyetli bir şekilde karşılıklı inatlaşmadan dolayı son aşamaya getirilen transferler bitirilemiyor. Takım içinde Cayhuncu ve Şenolcular türüyor (Saiss bunun örneği). Takım birlikteliği ve huzuru baltalanıyor. Mevcut durumda Beşiktaş’ın yedek kulübesi HİÇ YOK, ilk 11’e ise en az 4 takviye yapılması gerekiyor..

Ve birçok konuda olduğu gibi Beşiktaş Kulübü bu durum karşısında sessizce, yokmuşçasına, amiyane deyimle ”salağa yatarak” sürecin kendiliğinden tamamlanmasını bekliyor ve finalde Ceyhun Bey çekiliyor..

Ve sürpriiiiiiiiiizzzz.. Ahmet Bulut denen kan emici mahluk, bugün Beşiktaş içerikli bir röportaj veriyor, müzmin sakat futbolcuları Beşiktaş’a çakmaya göz kırpıyor..

Perşembe günü sezonun ilk resmi maçına İnönü’de çıkacağız. Bu yönetimi biraz olsun tanıyorsam, tribündeki olası tepkilerin önüne geçilmesi için yarın ve ertesi gün transfer bombardımanı yaşanacak..

Tam da yeni yetme zıpçıktıların istediği gibi isimli topçuların gelmesi için var güçle çalışılacak..

Beşiktaş’ın artık bir karar vermesi gerekiyor..

Yapılanacak mıyız? Yarışacak mıyız?

Cevap: Beşiktaş’ın ölüsü, feda sezonunda şampiyonluğa oynadı. Samet Hoca Trabzon deplasmanında 1 puana razı olmasaydı, belki de tarihin en büyük şampiyonluğu kazanılacaktı..

Yani; Beşiktaş yapılanarak da yarışır..

Marka değeri, imajı ve caydırıcılığı bitirilen Beşiktaş bile bunu yapabilir..

Vakit dar.. Karar zamanı..

Ve son soru.. Bu yönetim doğru kararı alabilecek beceriye sahip mi?