Kupa Finali Ödülümüz Oldu..

Özellikle son 20 gündür ”kendi adıma” çok yıprandım. Şampiyonluğun son düzlüğünün, sadece psikolojik olarak değil, fiziksel olarak da olumsuz etkilerine maruz kaldım. Son 5 maçın tamamında garip hallere girdim. İstisnasız her maç öncesinde kendimi covid hastası sandım. Ateş yükselmesi, halsizlik, nefes daralmaları yaşadım. Maçların bitimiyle normale döndüm. Karagümrük maçından sonra, Sergen Hoca’nın dün de söylediği gibi, lig bir an evvel bitsin de, nasıl biterse bitsin noktasına geldim..

3 hafta evvel elimizi kolumuzu sallayarak bitirebileceğimiz ligi dünkü maçın son saniyesine kadar erteledik. Dolayısıyla normalden 3 katı fazla yıprandık. Ama şampiyonluğun büyüsü öyle tesirli ki, tüm yaraları bir kaç dakikada onarma şansı veriyor insana..

Onarıldık ve çektiğimiz bütün sıkıntılar uçup gitti. Hatta son saniye şampiyonluğu ile sevincimiz de, gururumuz da o derece heybetli oldu..

Şimdi Salı günü bir kupa finaline çıkacağız. Gönül isterdi ki, bu ülkede gerçek bir futbol yönetimi olsun, zeka sahibi insanlar olsun ve şu kupa finalini en azından 1 hafta sonra oynayalım. Hem şampiyonluk hazmedilsin, hem de 1 ayda 10 tane maça çıkardığınız takımlar biraz nefes alsın. Hele bu takımlardan biri 1 aydır her maçını stres ve mücadele açısından en yüksek dozajda oynamışken, diğeri 1 aydır kadrosunu ve konsantrasyonunu bu maça hazırlamışken..

Salı günü çıkacağımız final maçı, bu olağanüstü sezonun üzerine konacak çilekten ibarettir. Kaybedilmesi umurumda olmaz, ama kazanılırsa bir kupa daha müzeye koymanın mutluluğunu yaşarım. Buraya kadar getirmişken iki kupalı bir sezonun vereceği mesaj önemsenmeli, bu maç kazanılmalıdır..

Hepimiz için ödül gibi bir gece olacak. Stressiz, sancısız bir maç izleyeceğiz. Bu sezon ligde mağlup edemediğimiz tek takım olan Antalyaspor’u da devirmek önemli bir motivasyon unsuru olacaktır çocuklara..

Rast gelsin..