Yaşadığımız felaketin acıları ruh halimizi paraladı.. Hepimizi altüst etti.. Bu çerçevede sanıyorum, benim de dengem bozuldu..
Eşe dosta, arkadaşlara yok yere asabi davranışlarda bulunduysam; kalp kırıp gönül incittiysem çok özür dilerim..
Meselenin kişisel bir sebebi yoktur, asla olamaz zaten..
Kusura kalmayın ne olur..
Kast ettigin bensem beni en son kiracak dokecek insan sensin. Caresizligin siniri, ofkenin gecmeyen nobeti var hepimizde. “Keske” demekten yorulduk. Halk dusmani ilan edildik. Yutkunmamiza bile izin verilmedi. Bilim adamlari haksizdi, muhendisler haksizdi ama o insaati yapan ilkokul mezunu adamlar hep hakliydi. Fay hattina nukleer insaat yapanlar da hakli su an. O da patlayacak. Bundan kotusu ne olabilir ki derken daha feci seyler de olabilir. Goruyoruz, goruyorlar ama 4 nala yokus asagi gitmeye devam ediyoruz. Halinin altinda supurulecek yer kalmadi.
Dediklerimiz hiç de farklı değildi aslında Ziya Hocam..
Ama, az yukarıda da söylediğim gibi özür dilerim, yürekten,
Kırdıysam kalbini..
🤐🤐🤐🤐
Asla
Eyvallah hocam.
🤍🤍🤍🤍🤍
yüzde 101 imza.
öyle şey olur mu üstad ya 🙂 hatta ara sıra kır kalbimizi 🙂 değişiklik olur 🙂
Ah be Paskal.. Ahh be güzel kardeşim..
😥😥😥😥😥