içinde

Umut…

Hepimize tekrar geçmiş olsun….Afet sonrası mağdurlara yardım için emek veren herkese sonsuz teşekkürler…. Yaşananlara çok üzüldük… Aynı zamanda mucize(vi) şekilde hayatta kalma hikayeleri tabi ki hepimizi çok mutlu etti…. Ama ben, üzüntü ve mutluluğun üzerinde bir öfke duyuyorum.

Çok yakın bir zamanda Elazığ’da aynı hüznü ve kayıpları yaşamışken… Deprem ihtimali ülkemizin bir gerçeğiyken… Dünyada yaşanan depremler başka hiçbir yerde böyle yıkıcılığa sebep olmazken daha ne kadar canı kaybetmeyi bekliyoruz bir şeyler yapmak için?… Gerçekten kafayı yiyeceğim….

Yaşanan her deprem sonrası aynı gündem konuşulup, 3-5 gün sonra yeniden hiçbir şey olmamış gibi hayata devam etmek nasıl bir ikiyüzlülük?… Nasıl kabulleniyoruz bu durumu?… Kurtarılan canlardan birinin yeni bir depremle hayata gözlerini yumma ihtimali, yaşama ihtimalinden daha yüksek…

Devlet, ev sahipleri , binada yaşayanlar…Herkes sorumluluğu oranında görevini yerine getirmeli…. Kendimi bildim bileli olası “Büyük İstanbul depremi” adı altında konuşulan felaket teorisi gerçekleşsin diye mi bekliyoruz?… Ben daha fazla mucize (kurtuluş) hikayesi görmek istemiyorum…

O mucize (kurtuluş) hikayelerine neden olacak durumlar oluşmasın istiyorum…. Politik meselelerle, ekonomik kaygılarla ikinci üçüncü plana atılabilecek bir mesele değil insan hayatı…. Devletin rica etmeye devam edip, bu durumu halkın takdirine bırakması bu durumu değiştirmeyecek….

Lütfenn ama lütfen farkına varalım…. Benim başıma gelmedi diye sorumlu olmadığımızı sanmayın hepimiz sorumluyuz…. Kimisi neden olduğu, kimisi buna ses çıkarmadığı için…. Kusura bakmayın başınızı ağrıttıysam… Sadece içimden geçenleri artık tutamıyorum… Sağlıcakla…

M.Umut Nayır… 

(Twitter’dan alıntıdır)

Bir cevap yazın

GIPHY Uygulama Anahtarı Ayarlanmadı. Lütfen Kontrol Edin

Bir yorum