Göç… (3)
BİR SANİYE KURALI… [i] Necla abla söylenmeye devam ederken son kez bir dışarı bakıp; -isteksizce de olsa- kapıyı kapatıp içeri geçiyorum. Bu arada o da, çıkarabildiği çizmelerini girişe doğru fırlatıyordu; oturduğu yerden. Usulca dağınık döşeğin bir ucuna iliştiğimde ayaklarının dibine çökmüş oluyordum. Söylenmeye devam ediyordu: ‘‘…elli liraymış! … Anana vericin onu sen!’’ … ‘‘Gan işiyesice! […] Oku