Wolkan..

Öyle bir acıdır ki bu, eşi menendi; tarifi, tanımı, anlatımı olmaz hocam..

Sadece yaşayanlar bilir, sadece yüreğine o acı düşenler anlar..

1,5 seneyi çoktan geçti, ben babamı kaybedeli, hala unutamadım, unutulmuyor..

Hiçbir şey söyleyemem o yüzden sana can dostum.. Nutkum tutulur, dilim lal olur..

Seni ancak Ferhat anlar, 

Aussie anlar,

Ali Rıza anlar..

Seni ancak babasını kaybedenler anlar..

Rahmetli BoDo anlardı, yaşıyor olsaydı şayet,

Ben anlarım..

En büyük dayanağın olan bir yüce dağın yok olması, sırtını güvenle yasladığın bir koca duvarın yıkılması, gölgesine sığındığın ulu bir çınarın devrilmesine benzer bir babanın kaybı..

Apaçık kalıverirsin,

Hiçbir şey yapamazsın..

Çaresizliğin nasıl bir yıkım olduğunu kavrarsın..

…

Olabildiğince metin ol, 

Bir kenara çekil, hüngür hüngür ağla..

Bir tenhada ruhuna dualar et babacığının, hayır haberler yolla..

Ve aynı koca ozan Aşık Veysel’in sazına hitaben söylediği gibi:

“Ben bir insanoğlu, sen bir dut dalı,

Ben babamı, sen ustanı unutma..” dediği gibi, 

Babanı ve ustanı unutma..

…

Başın sağ olsun can kardeşim..

Rahmetli kardeşimizin ruhu şad, mekanı Cennet olsun..

Allah, geride kalanlara sabır ve bu acıya dayanma gücü versin..

Yanında olduğumuzu, büyük acını paylaştığımızı bil..

Sevgiyle sarılıyor, yanaklarından öpüyorum kardeşim..

Bu kadarı geliyor elimizden, sadece bu kadarı..

Gerisi sende.. Sana düştü çünkü o ateş.. Düştüğü yeri, yani senin yüreğini yakacak..

Gerisi boş, gerisi yalan..

Aynı içinde yaşamakta olduğumuz şu yalan dünya gibi: Yalan..