içinde

Perihan..

Söyle Perihan, neyi fark ettin yine?

Benden önce neyi var ettin?

O sümüklü oğlanı mı?

Ama dur, bir öpüşelim önce.

.

Perihan, beni sen var ettin.

Yukarıda Allah var, 

Hep söylerim.

Beni sen adam ettin.

Ama önce bir sevişelim Perihan.

.

Evet, haklısın, herkes kötü hakikatten.

Hep bir itiş kakış, nedir bu Perihan?

Bu ne derin bir var oluş böyle.

Ama önce bir soluklan kollarımda,

Sonra yine yoruluruz Perihan.

.

Sanma ki korkuyorum ölümden.

Benim korkum yenik sayılmak,

Hayata karşı, Perihan.

En çok bundan korkuyorum,

En çok bundan utanıyorum.

.

“Yenildi bak!..” diyecekler,

“Halbuki ne de çok yakışıyordu kollarına?..”

.

Ah Perihan, işte bu çok kötü.

Herkes kötü hakikatten.

Bu da söylenir mi arkasından insanın?

Ah Perihan, 

Şimdi, sular kararırken,

Ben yenildim mi hakikatten?

.

Yine de gel, her şeye rağmen.

Gel de sevişelim bir, Perihan.

Sonra yine çıkarız beraber bu yokuşu.

Ve yine yoruluruz bu hayattan.

.

Başımız döner,

Dudaklarımıza kan bulaşır,

Ve sonra gözlerimiz kararır Perihan.

(N.Turaman)

Bir cevap yazın

GIPHY Uygulama Anahtarı Ayarlanmadı. Lütfen Kontrol Edin

  1. Bundan daha nazik, kibar, latif, şirin bir biçimde dile getirilemezdi beğenememiş olma beyanı..🤣🤣🤣🤣

    Çok güldüm gerçekten, bilmiş olun hocam..😏😏😏😏

    Oysa ben,
    Müellifi ile kadim bir dostluk ilişkimin olması ve kendisine bu şiiri yazdırtan Perihan müstear adlı hatunla münasebetleri konusunda -eser miktarda da olsa- bilgimin bulunması hasebiyle (olsa gerek, muhtemelen) severim aslında bu dizeleri, edebi manada pek bir ehemmiyeti olmasa da..😏😏😏

    Çok yaşayın siz e mi..👍👍👍👍
    😏😏😏😏😏
    🤍🤍🤍🤍🤍