eline emeğine sağlık serdar kardeşim tekrar hoş geldin özlettin kendini , bi örnek de ben vereyim abu 25 mac sonra kontrati uzayacak diye kavga gürültü ve sampiyonluk 1 gol averaj ile geldi simdi orda güya tasarruf yapildi eeeee onun yerine batshuayi aldik bi ton para gitti o olmadi weghorst alindi tamam bi para getirisi olsada gene bi maddi zarar olmadi döndük dolastik abuyu geri aldi ya geri alicaktiniz niye o gün o parayi vermediniz o sezon abu kalmis olsaydi belki sergen hoca halen bizdeydi ve belki 2 şampiyonluk ta almis olabilirdik uzun lafin kisasi ordan 3 kurus tasarruf ederken diger taraftan 10 lira fazla verdiler daha fazla söze gerek varmi

Yaptigin bu güzel yorumla cok dogru bir yorum yapmakla kalmadin benim gibi yönetim hakkimda iyimser fikirlere sahip kisileride bir güzel aydinlattin sevgili kardesim,ellerin saglik.

Yazmayi unuttum;bu yorumu yönetimdeki kisilerin ve yönetime gelmek istiyenlerin iclerinde sindirerek okumalarini tavsiye ederim.
Ps:kardesim bizleride bu kadar uzun zaman bekletme,

Serdar Hocam!…
🤐🤐🤐🤐🤐
🤍🤍🤍🤍🤍

10-0-0 mı?..
Total Futboldan Total Defansa..
İyiymiş..
😏😏😏😏😏

Hiçbir maçı başından sonuna kadar izlemedim. Artık futboldan zevk alamamaya başladık gibi geliyor.

Bu neydi,boyle be.!!

Geçmiş olsun can dostum, ön beş yıl öncesine götürdün beni… birebir, aynısını yaşadık biz de bu anların😔 hemşire ameliyat sonrası “saklamak isterseniz” diye peçete içinde getirmişti alınan kanlı parçayı… ameliyathaneye kadar kucagimdan inmemişti yavrum korkudan… ikimizde de çıt yoktu, belli etmiyorduk güya korktuğumuzu… elimden alıp, yüzüme kapıyı kapadıkları anı anlatamam…

Şimdi bin kilometre yola evine ziyarete geldik hanfendinin, bir haftadır ev sahipliği yapıyor bize:)

Geçmiş olsun tekrar, acil şifalar diliyorum kardeşim…

Gelişimini hızlandiracağını, yeme içmesinin daha düzenli olacağını ama biraz daha dikkatli olmanız gerekecegini söyleyebilirim.

Yolu, bahtı açık olsun güzel kızımızın…🙏🙏
💖💖💖💖💖

Gidecektir o görüntü gözünün önünden Serdar Hocam..
Elindeki derginin veya gazetenin sana bakan sayfasındaki bir fotoğraf gibi,
Ya da önünde durduğun pencereden,
yahut yere serili kilimin üzerine uzanıp ta dünyaya baktığında gözünün önünden yürüyüp giden bu dünyaya ait gerçek görüntüler gibi değil ama..
Aile albümündeki fotoğraflar gibi
biraz solmuş, sepyalaşmış kareler gibi
bir başka dünyaya, geçmişe ait bir resim gibi kalacak..
Unutulmuşluğu sebebiyle biraz gönlü kırık bakışlarla sana bakacak bir resim..
Yani, tümüyle silinip gitmeyecek olmakla birlikte belleğindeki ucu bucağı belirsiz kütüphanenin diplerdeki bir bölümünde öylece durup bekleyecek, günü geldiğinde çıkıp tekrardan göz önüne gelmeyi..
Ama iyileşecek elbet Prenses..
Sorunlarının önemli bir bölümünü, gelişimine ket vuran bir sağlık problemini geride bırakmış bir insanoğlu olarak devam edecek hayatına..
Rahatlayan bedeni kendi işine bakacak.. Yapması gerekenlere odaklanacak..
Serpilecek, gelişecek, büyüyecek..
Dünyalar güzeli bir gerçek Prenses olarak babasının, yani hayatındaki ilk ve tek -gerçek- kahramanının gözlerine daha da büyük bir sevgiyle bakacak..
Hep,
Sürekli,
Her zaman..

O bakışlardaki sevgi sepyalaşmayacak ama.
Asla..
…
…
Geçmiş olsun hocam..
Amcasının çok uzaklardan da olsa, kendisine sevgi dolu gözlerle, sıcacık bakışlarla baktığını ve kulağına “geçmiş olsun güzel kızım” diye seslendiğini duymuştur senin Prenses belki de, bir melek olmanın getirdiği duyarlılıkla, kim bilir..
🤍🤍🤍

Olm… 🙁 hüngür hüngür ağladım be.. sen ağladın, bizim de ağlamamızı istedin değil mi Serdar abi? Arkadaş ne biçim yazmışsın, kolları incecik, içim dışıma çıktı okurken, ağlamaktan mola vere vere okudum yahu.. Allah razı olsun. Allah şifalar versin.

Çok önemli bir şey olmadığı halde minik oğlumun ağzına oksijen maskesi takılmıştı, o haliyle görünce yüreğim titremişti, ama babaydım, “erkek adamdık” ya, ağlayamamıştım. Elini tutuyordum. Telefondan haberimi alan hanım koştu geldi hastaneye, ulan arkadaş, kadın tabi onlar daha rahat bu konularda.. Çocuğu öyle baygın görür görmez başladı ağlamaya, saniye sektirmeden.. Benim de o dakikaya kadarki bütün direncimi kırdı geçirdi bir anda, karı koca salya sümük olduk. Neyse ben hemen toparladım tabi, “merak etme bir şeyi yok, yarım saate alır götürürüz” dedim o ağlamaya devam ederken.

Zor abi.. Kendine olunca neyne ne de, çocuk olunca çok zor. Allah hiçbirimizi evladıyla sınamasın!..

Geçmiş olsun Serdar hocam benzer bir olayı bende 4-5 yıl evveli yaşadım. İlk göz ağrım Canım Kızım daha 4-5 yaşlarında kasık fitigindan opere oldu. Ameliyathane önünde beklediğim o kısa zaman dilimi bana da çok uzun yıl gibi geldi. Benim avantajim hanımın Ameliyathane hemşiresi olup icerde yaninda olması oldu.Şimdi iyiyiz çok şükür umarım biran önce prenses te toparlar. Allah şifalar versin…

yasamayan bilmezmis serdar kardeşim 35 üzeri büyük ameliyat gecirdim birinde sabah 7 de ameliyata girdim aksam ciktim hic biri koymadi o kizlarima vurulan o igne kadar halen dayanamam bakaman bi igne olsalar veya kan verseler , birde ali berber kardesimin yerine koyalim kendimizi hayata tutunmak baglanmak ve tekrar basarmak icin hem kendi hem ailesinin verdigi mücadeleyi vermek de herkesin harci degildir allah ona ve ailesine güc kuvvet sabir verir ve ali kardesimizi de tekrar eskisi gibi görürüz inşallah

Çok geçmiş olsun Hocam!

Çok geçmiş olsun kızımıza. Acil sifalar diliyorum. Roman tadinda yazmışsın. İşin icinde cocuk, bebe oldumu dayanamam.
Tekrar geçmiş olsun 😊
( ” İri memeli hemşire” güzeldi 😊 )

Geçmiş olsun Serdarım. Aynı yollardan geçtik belli ki. Ama benim yaşadığım ömrümün bir kısmını muhtemelen götürmüştür, doğrusunu Rabbim bilir. 3 yaşında idi evladım o zamanlar. Büyük kızım. Karın ağrısıyla başladı ateş. Bir türlü inmiyor. Kışın ortasındayız, Ocak ayı. Yıl 2006… 3,5 yaşında var yok. Götürmediğimiz doktor kalmadı. Yok gaz sancısı yok bağırsak bilmem nesi… Bizi oyalayıp gereksiz ilaçları verip eve gönderiyorlar. Ertesi sabah yavrumun yanına gidiyorum, sanrılar görüyor. Baba şu uçanlar kelebek mi diyor. Ateş olmuş 40 derece. Kaptığım gibi annesine giydirin çabuk başka doktora götüreceğim diyorum. Annesi ve anneannesi bana “Bu kaçıncı doktor olacak; çocuk soğukta kapı kapı gezmekten helak oldu” diyorlar. Dinlemiyorum. Hemen yakınımızda bir tıp merkezi var. Bu kez de orada ultrasona alıyorlar. Allah razı olsun, Elfi Hanım isminde bir ultrason uzmanı var. Bakıyor. Bu çocuğun ya apandisiti patlamış veya patlamak üzere, hemen çocuk cerrahiye götürün diyor. Bir tek üniversite hastanesinde o bölüm var. Yanlış hatırlamıyorsam Ramazan Bayramı ve doktorların çoğu izinli. Asistan bayan hemen müdahale ediyor ve nöbetçi profesörü evinden arıyor. Odaya çıkıyoruz. Hoca geliyor ve beni odasına çağırıyor. Hanım hala hasta odasında kızımla bekliyor. Üstü atletli kolunda serum baygın şekilde bakıyor yavrum. Hoca odasında bana: “ Bak Alper Bey, her ameliyat bir risktir. Anestezi bile başlı başına hayati tehlike içerir. Muhtemelen çocuğun apandisiti patlamış, inşallah çok yayılmamıştır” diyor ve o an benim başımdan aşağı kaynar sular dökülüyor. Hanımın bundan haberi yok. Hatta ameliyat olması gerektiğinden bile. Odaya giriyoruz ve ameliyatı duyunca eşim ağlamaya başlıyor. Şimdi ben doktorun bana söylediklerini ona nasıl söyleyeyim? Alıyorlar kuzuyu ameliyathaneye götürüyorlar. Ben de peşlerinden. Aynen senin gibi duvara yaslanıp dualar ediyorum içimden ama feci haldeyim. O sırada temizlikçi kardeşlerimizden biri paspas yaparken beni fark etmiş. “Abi ameliyatta hastan mı var” diyor. “ Evet kızım içeride” diyorum boğazım düğümlenirken. Bana acıyor besbelli, Allah razı olsun yine de teselli etmeye çalışıyor: “Hoca erken çıkarsa bil ki her şey yolunda abi, inşallah erken çıkar” diyor. Kızım ameliyata saat 22.00’de giriyor ve Profesör saat tam 22.45’te kapıda görünüyor. Ben umutlu gözlerle ona bakıyorum. “Gözün aydın Alper Bey, apandisit patlamış ama bağırsaklar iltihabı lokalize etmiş. Elimizden geldiğince temizledik. Arkadaşlar dikiş kısmını tamamlıyor” diyor. Ne kadar şükretsem az diyorum. O an koca profesörün boynuna sarılacağım ama kendimi zor tutuyorum. Rabbim evladımı bize bağışladı ya, çok şükür diyorum. Profesörün adı da Arif Gürpınar idi. Ömrü sağlıklı ve uzun olsun.
Uzun sözün kısası seni en iyi ben anlıyorum Serdarım. Büyük geçmiş olsun. Rabbim kuzuya bir an önce sağlık versin ve iyileşmesini sağlasın, daha büyük dertlerini göstermesin inşallah🤲🏻. Tekrar geçmiş olsun…

Yönetim bence de sınıfta kaldı. İşin kötüsü ben gidiyorum dediğinde kimse elini taşın altına koymak istemeyecek. Bu da yeni bir belirsizlik demek. İnşallah bu sürecin sonunda fetret devrine girmeyiz.

Hocam sana 3 sorum var

1) Türkiye’de “yönetilen” bir kulüp var mı?, bunu bizi aklamak için sormuyorum,
2) Taraftarın beklentisi “yönetilen” kulüp olmak mı?
3) Transferlerin 3lü sisteme göre, VI oyun anlayışına göre yapıldığına emin misin? Yani rasyonel olarak transferlere baktığında böyle bir eşleşme görüyor musun?

hocam ülke futbolunun genel sorunu o yüzden futbolda sürdürebilir bir sistem düzen ekol yok ne lıgın genelınde nede mıllı takımda

Vay sirin baba,hosgeldin.Yuzunu goren cennetlik diycem ama.!! Evet,sikintilar buyuk..
Senol Gunes tercihi yapilanmanin sonu gibi gorunuyorsa da bekleyip gormek gerekir. Yani dusunki Valerin ismail’den baska kim gelse raziydim..!!